Terug naar huis via Calgary Airport

22 juli 2015 - Calgary International Airport, Canada

De wekker staat op half 8, het regent maar niet koud. We herpakken de koffers, alles moet in de twee keer twee koffers er we hadden nogal wat losse tasjes verzameld. Ondanks dat we kleding en souvenirs hebben gekocht gaat het er netjes in, inclusief beer. De vloeistoffen en messen uit de handbagage en in de grote koffers. We ontbijten weer bij hetzelfde hotel als gisteren, na eerst de koffiebar te hebben bekeken, maar die had alleen snacks.

Om kwart voor 10 rijden we weg naar Calgary, nog 140 km te gaan in 2 uur, dat lukt makkelijk want de snelwegen zijn hier weer breed en je mag grotendeels 110 km/u rijden. Het landschap wordt vlakker en de bossen verdwijnen. Gele velden, met koolzaad kleuren het landschap. In de buurt van Calgary komen de buitenwijken in beeld. De huizen zijn 2 verdiepingen, vierkant met vlak puntdak. Allemaal vrijstaand met een meter tussen de huizen en in allemaal verschillende kleuren. Het is inmiddels droog en zonnig geworden.

Op Calgary airport is het even zoeken naar de rentals, ze zijn aan het verbouwen, maar we rijden er toch in een keer op af. De auto is in orde en we zullen de aanbetaling op de creditcard teruggestort krijgen. Thuis toch even nakijken we of we al onze deposits van de hotels en autohuur teruggestort hebben gekregen, bij elkaar een paar duizend dollar.

We zijn snel ingecheckt, had Egbert gisteren al gedaan op zijn telefoon, en door de douane. Dan komt het grote wachten. Ik zet bij horloge op Nederlandse tijd en eet om acht uur 's avonds (12 am) een broodje Grieks en een Latte (mijn avond eten).

Als we zitten te wachten zie ik buiten opeens een slurf onder een hele donkere wolk hangen: een tornado! De grond wordt niet geraakt maar het is erg indrukwekkend. De afstand is moeilijk te schatten maar Calgary ligt ook op de horizon en een torenflat past makkelijk in die slurf. De tornado lost op maar het slechte weer trekt over het vliegveld met donder en bliksem. Even lijkt het of het vliegveld opgeslokt gaat worden door de wolken, zo donker en dreigend. De vliegtuigen mogen nog wel landen maar het grondpersoneel mag niet meer naar buiten om de vliegtuigen in- en uit te laden. Dat betekent vertraging, ongeveer 45 minuten. Maar het vliegtuig tankt meer brandstof zodat het sneller zal vliegen en op tijd aankomen voor alle aansluitingen.

Voor we instappen neem ik een Oxazepam en een dubbele Valdispert nacht, ik ben klaar om te gaan slapen het is al 11 uur 's avonds (3 pm). Na het opstijgen zet ik de oogkleppen op en doe de Ohropax in en zeg tegen Egbert dat ik niets hoef te eten of te drinken, ik ga een poging doen te slapen. Ik heb vast wel geslapen want de tijd gaat snel, maar om half 5 ben ik echt weer klaar wakker. Ik haal wat fris te drinken en kijk naar Vijftig tinten grijs en ga daarna lezen. Inmiddels heeft Egbert zijn boek uit en probeert nog wat te slapen. Om half 7 wordt het ontbijt geserveerd, continental breakfast.

We landen om 9 over 8, keurig op tijd. De koffers zijn er snel, de trein naar Bijlmer is er in 2 minuten en de metro is er binnen 3 minuten. Half 10 zijn we weer thuis. Chica helemaal blij, staart omhoog, kopje, kopje, prrrr, prrr. Heerlijk weer, zonnig, 22 graden, de tuin is overgroeid, de floxen en de vlinderstuik bloeien en alle bonsai zijn ook nog in leven dankzij de goede zorgen van de buren Jeanette, Peter en Marja.

Het was een prachtige reis, nu eerst een paar dagen vakantie voor het werk weer begint.

Foto’s