Wandelen over de voet van de Athavasca Glacier

We hebben de wekker op kwart voor 7 want we moeten eerst 105 km rijden. Waarom dan twee uur de tijd nemen. Nou omdat het zo vreselijk mooi is op de Icefields Parkway dat je wel moet stoppen om zo nu en dan een foto te maken van de omgeving. Als we Jasper uit zijn zien we een zwarte beer de weg oversteken. Aan onze rechter hand rijgen de gletsjers zich aaneen van het Columbia Icefield. Links is het geologische wonder van plaatverschuiving te zien: de korst van de aarde is in dit deel van Canada in elkaar gedrukt en was ooit 10 km hoog, na de ijstijd zijn de toppen scherp geworden en de dalen breed. De aardlagen steken tot 60 graden schuin omhoog.

Aan de voet van de Athabasca Clacier krijgen we stijgijzers en een regenbroek voor op de gletsjer, de warme kleding, goede schoenen, lunch etc hebben we zelf. Het is een tocht van 5-6 uur beginnend aan de teen en eindigend bij het breukvlak 6 km verderop. De gids vertelt over mill holes die uitgesleten worden en honderd meter diep kunnen zijn, het zwarte sneeuwstof dat zich in de loop van de jaren in het ijs verzameld en gaatjes smelt, het breukvlak dat (als een mars reep) breekt aan het oppervlak en zacht blijft van binnen en daarna weer vlak wordt, de striae van het schuren over de rotsen en over de morenen. Super interessant en bovenop de gletsjertong rijden enorme bussen met toeristen, maar die komen niet tot aan het breukvlak. Een mooie ervaring.

We m eten nog 50 km verder rijden naar het motel en onderweg zien we nog meer prachtige gletsjers en rotsformaties: de Canadian Rockies ten top.

Bij het motel schijnt de zon en kunnen we nog even met een pilsje bijkomen van alles wat we hebben gezien vandaag. We eten zelf gegrilde steak met salades en groenen, geen succes.